Yargıtay, kadın işçileri çok yakından ilgilendiren emsal bir kararın altına imza attı. Bir şirkette iş güvenliği uzmanı olarak çalışan kadın işçi iddiaya göre hamile olduğu gerekçesiyle işten kovuldu. Karara itiraz için 4.İş Mahkemesine başvuran kadın mesai arkadaşları ile uyumlu olmaması, iletişim sorunları yaşaması, yöneticisi ile saygı çerçevesine uymayan konuşmalar yapması ve görevlerini tamamlamaması gibi asılsız gerekçelerle işten çıkarıldığını öne sürdü. Anne adayı işçi, gerçek sebebin hamile kalması olduğunu iddia ederek, adil davranma ilkesine aykırılık sebebiyle ayrımcılık tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarının tahsilini talep etti. İşveren ise, hamilelik sebebiyle işten çıkarıldığı iddiasının doğru olmadığını savunarak, davanın reddini istedi.
Kişilerden iddialarını ispata dayandırmaları talep edilirken son noktada Yargıtay almış olduğu karara göre kadın işçinin hamileliği sebebiyle iş akdini fesheden işverenin ayrımcılık tazminatı ödemesine hükmetti.
Yargıtay 9.Hukuk Dairesinin Kararı
Adil davranma ilkesi ışığında verilen kararda “İşverenin ayrım yapma yasağı, işçiler arasında keyfi biçimde ayrım yapılmasını yasaklamaktadır. Bununla birlikte eşit davranma borcu, tüm işçilerin hiçbir farklılık gözetilmeksizin aynı duruma getirilmesini gerektirmeyip, eşit durumdaki işçilerin farklı işleme tabi tutulmasını önlemeyi amaç edinmiştir. 4857 Sayılı İş Kanunu sistematiğinde, eşit davranma borcu, işverenin genel anlamda borçları arasında yerini almıştır. İşverence, işçiler arasında farklı uygulamaya gidilmesi yönünden objektif sebeplerin varlığı halinde eşit işlem borcuna aykırılıktan söz edilemez. Eşit davranma borcuna aykırılığı ispat yükü işçide olmakla birlikte, işçi ihlalin varlığını güçlü biçimde gösteren bir delil ileri sürdüğünde aksi işveren tarafından ispatlanmalıdır” hükmüne yer verildi.
News
